Nasz Pan Jezus Chrystus, lekarz naszych dusz i ciał, który odpuścił grzechy paralitykowi i przywrócił mu zdrowie ciała, chciał, by Kościół mocą Ducha Świętego kontynuował Jego dzieło uzdrawiania i zbawiania, które obejmuje także jego członki. Wszyscy więc, którzy przystępują do sakramentu pojednania otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą (por. KKK 1421-1422).

Praktycznie o sakramencie pokuty i pojednania

– Do sakramentu pokuty i pojednania może przystąpić każdy ochrzczony, który pragnie wyznać swoje grzechy, a żałując za nie chce nawrócić się i zmienić swoje życie.
– Sakrament pokuty i pojednania udzielany jest w konfesjonale w sposób indywidualny, z zachowaniem dyskrecji i tajemnicy spowiedzi (w naszej parafii pół godziny przed Mszą świętą).
– Spowiednik, wysłuchawszy wyznania grzechów, kieruje do penitenta słowa pociechy i pouczenia, nakładając także pokutę i zadośćuczynienie, po czym udziela rozgrzeszenia.
– W nadzwyczajnych przypadkach, kiedy nie jest możliwe udzielenie rozgrzeszenia, spowiednik powinien zapewnić penitenta o czułej i cierpliwej miłości Boga oraz poszukać wraz z penitentem możliwych dróg nawrócenia.